laatste dagen Ghana en terug in nederland

Hallo allemaal,

Ik had beloofd nog een laatste verslag te plaatsen. Ik ben weer helemaal bij gekomen en gewend aan Nederland. Toch blijven dingen uit Afrika wel hangen zoals lekker met handen eten gelukkig mag dat van papa en mama als er niemand anders bij is thuis ook. En koud is het ook nog steeds. Afgelopen vrijdag kreeg ik de schrik van me leven als het goed is had ik verteld dat ik allemaal kleine vlechtjes had laten zetten in Afrika en dat het vreselijk veel pijn had gedaan. Afgelopen vrijdag kwam ik er achter hoe dat kwam ik had ineens 1 van de vlechtjes in me handen was gewoon met me eigen haar en al uit me hoofd gevallen. Mama en Oma schrokken net zo hard we waren al bijna onderweg naar de stad toen we het ontdekten uit paniek wilde ik de rest er heel snel uit hebben en hebben mama en oma heel hard gewerkt en de vlechtjes er in 2 en een half uur er uit gekregen gelukkig ben ik niet helemaal kaal geworden maar me haar is goed uitgedund. Veder hebben mama en ik vanaf dat ik terug ben aan het fotoboek gewerkt en hebben we ze vandaag opgestuurd ben erg benieuwd en hoop dat ze snel binnen zijn.

De vlucht was allemaal goed gegaan, alleen in Accra op het vliegveld begon het al “DE KOU” ze hadden airco daar veel te koud. Iedereen was super lief en behulpzaam iedereen die er werkte hielt me aan de praat vragen wat ik gedaan had hoelang ik was geweest wel super gezellig dus de tijd was zo maar voorbij. In het vliegtuig werd het nog veel kouder ik had nog een lap stof en een deken om me heen geslagen maar nog was het veel te koud waardoor ik niet kon slapen. IK heb dan toch wel een paar uurtjes geslapen met onderbrekingen. Waarvan 1 een heerlijke vliegtuig maaltijd was ik ben nog nooit zo blij mee geweest ik kreeg aardappelpuree met kip en doperwtjes en worteltjes. Een SALADE en worteltaart met vla genieten echt super. En alle afrikanen om me heen hadden erg moeite met het eten zo grappig. In Londen ging de tijd ook erg snel voorbij maar was mensen keken me raar aan, wat ik wel snap, ik bevroor in me Afrika kleren. In Londen waren net de lapjes voor de gordels uit toen ik in slaap viel en ik werd weer wakker toen ze zeiden we gaan ons klaar maken voor de landing dus dat was een fijne vlucht. OP Schiphol stonden ze op me te wachten met heerlijke warme kleren. Waar we een broodje gezond hebben gegeten voor we naar huis gingen.

Misschien ook leuk om nog van me laatste dagen te vertellen. De laatste week was eigenlijk overal afscheid nemen maandag laatste werkdag op school, dinsdag nog in het weeshuis, woensdag laatste dingetjes kopen voor onderweg en afscheidscadeautje voor de familie. Toen ik in de avond thuis kwam waren ze aan het koken allemaal dingen die ik lekker vond en hebben we afscheidsfeestje gehad. Iedereen samen eten en vertellen “hoe geweldig ze me vonden” etc.. IK had zelf nog cadeautjes gekocht voor de families ’s allemaal school spullen waar ze super blij mee waren(van het sponsorgeld trouwens) dus ze waren jullie allemaal ook erg dankbaar. Voor de 2 oude vrouwen had ik stof gekocht en geld geven om er mee naar een atelie te gaan om een jurk te laten maken. Ze waren zo dankbaar kregen tranen in de ogen super schattig. Donderdag ochtend was er moeilijk de hele ochtend door was het echt afscheid nemen heel vroeg opgestaan om degenen die rond 6 uur naar school gingen alvast doei te zeggen. En rond 10 uur ben ik echt vertrokken. Echt wel moeilijk ook afscheid nemen van de hondjes 1 van de hondjes die me altijd achtervolgde kwam mee moest wel 10 keer weg duwen voor ik de taxi deur dicht kon doen. In Bolga stond Wahaab van de meet Afrika organisatie met wie ik in bongo samen werkte al te wachten en Ayumah en Nasera kwamen ook om doei te zeggen, wel leuk zo uitzwaai groepje. De bus was weer een hele beleving. Opzich was het niet verkeerd ik zat wel lekker allee,n op een gegeven moment moest ik toch wel plassen alleen stopte de bus steeds op open plekken waar iedereen netjes naast elkaar gingen plassen. Dat leek mij alleen niet zo heel goed idee iedereen kijkt toch al naar mij. Ik weet zeker dat ze het interessant zouden vinden zo'n witte kont , toen het wat donker begon te worden en wat hoog gras was zag ik mijn kans niet aan de slangen denken die daar mogelijk rond kruipen maar gewoon gaan. Moest wel wat veder lopen maar dat is dan weer een voordeel als je wit bent val je ook op als je nog niet in de bus bent en rijden ze niet zo snel weg zonder jou. We hadden echt maar hele korte stops waardoor we wel snel in Accra waren. Daar was trouwen ook alles goed geregeld de taxichauffeur die wist waar ik heen moest kwam naar mij toe en zei ze naam waardoor ik wist dat het de goede was. Eenmaal aangekomen in het huis waar ik ook was bij aankomst 4 maanden gelden, ben ik snel nog even naar bed gegaan. De rest van de vrijdag niks gedaan rond gehangen met de familie daar gezellig gekletst. Zaterdag ben ik met die ene van in het begin die ik in Tongo had ontmoet waar iedereen van zij dat het mijn man was “dacht dat ik er over verteld had”. Die woont in Accra en zijn wat gaan drinken met nog de zoon van zijn oudere broer ofzo iets. Was erg gezellig. Zondag heb ik de hele dag op het strand gelegen de souveniertjes voor mijn ouders die ik nog moest kopen kwamen vanzelf naar me toe gelopen. Omdat ik alleen op het strand was kwamen er de hele tijd mensen(mannen/jongens) bij me zitten. Degene die werkte bij de strandtent waar ik zat stuurde ze weg erg grappig. Ik heb van ’s ochtend half 10 tot ’s middags half 4 op het strand gelegen en natuurlijk wat doe ik, na 4 maanden Afrika op de laatste dag mijn rug verbranden. Maandag hebben nog 2 mensen uit de familie mij in Accra rondgeleid naar de markt enzo, wel super leuk om nog te zien voor ik me klaar ging maken om naar het vliegveld te gaan. Toen ik 4 maanden eerder aankwam in Accra dacht ik wow Afrika nu dacht ik wow dit is net Europa vergeleken met waar ik vandaan kwam. Zo apart hoe dat kan veranderen.

Ik heb echt een super tijd gehad in Afrika ik had dit nooit van me leven willen missen. Zelfs de wc achtige dingen, de insecten in me slaapkamer niks van dit alles. Wel ben ik heel erg blij dat ik daar niet in het ziekenhuis heb hoeven liggen ik denk dat ik 1 van de weinige ben die er voor een langere tijd heen gaat en niet 1 keer zelf naar het ziekenhuis is geweest.

Bedankt voor het volgen van me verhalen hoop dat jullie het leuk vonden om op deze manier er ook een beetje bij te zijn geweest. En iedereen die gesponsord heeft nogmaals bedankt. De mensen hebben het echt nodig en waren zo ontzettend dankbaar dus namens de mensen daar hartelijk bedankt.

Groetjes Karmilla Beekhuis