wat een week

Hallo allemaal!
Ik heb jullie echt super veel te vertellen dus neem de tijd!
Niet afgelopen week maar die week ervoor ben ik bij de farm gaan kijken hoe ze tbuter maken (of hoe je het ook schrijft) maar toen ik daar de eerste dag aan kwam zag ik ze en kat klaar maken om op te eten zal de details achterwegen laten. Super eng en wilde er totaal niet naar kijken. Werd er echt misselijk van. maar de 2e dag dat ik er kwam hadden ze hem nog niet helemaal opgegeten en boden mij ook stukje aan. Dat kan ik niet weigeren dus ieniminie stukje geproefd en was niet echt vies of zo maar doordat ik steeds die kat voor me zag kan ik ook niet zegen of het lekker was.
Afgelopen week zaterdag ben ik in de ochtend eerst naar bongo geweest om met 2 kinderen te werken dat was echt super moeilijk. Ik heb ze laten kleuren om ze te observeren waar ik achter kwam dat ze totaal geen potloden kunnen vast houden en alles graag kapot maken. Uit de dingen die ik wilde dat ze gingen teken kwam niks en veder maakte ze wat streepjes op papier als ze al iets op papier gingen zetten ze liepen om en om steeds weg. Dus heb ik besloten om ze niet meer samen mee te nemen maar om en om en hopen dat ik er dan wat mee kan.
Zaterdag middag had ik met Martha afgesproken op het station naar Tamale. Waar we met de grote bus heen wilde rijden waar we dan nog Sanne vrijwilliger uit Nederland zouden ontmoeten. Martha is de Ghanese zus van Sanne. De bus zou er 2 uur zijn maar toen die er kwart over 3 nog niet was toch besloten met de trotro te gaan anders zouden we er nooit aankomen. Rond 7 uur waren we in het hotel. Waar Sanne op ons wachten. Super mooi kamer met wc en douche. Waarna we wat zijn gaan eten en eigenlijk best vroeg naar bed zijn gegaan. Want de volgende ochtend wilden de andere naar de kerk en hadden de wekker om half 6 gezet. Ik ben lekker in bed gebleven en heb boekje gelezen. Heerlijk haren gewassen. Toen ze rond 10 uur terug waren zijn we gaan ontbijten. Lekker wat tv gekeken. En ‘s middags zijn we eerst een taxi gaan zoeken die ons naar mole national park wilde rijden. Martha ging taxi’s aanhouden en wij keken vanaf afstandje hoe, zodat ze eerlijke prijzen zouden geven. Na heel veel taxi warden we gesist door iemand die ons had geobserveerd en die zag dat we taxi’s aanhielden en wilde ons graag helpen. Martha is erg goed in onderhandelen en hebben we een mooi prijs afgesproken met deze taxichauffeur. Hij zou ons heen en terug rijden en zelf eten en drinken en slaapplaats regelen. Toen dat geregeld was zijn we richting centrum gelopen om te pinnen. Na 2 uur en 20 pinautomaten hadden we het gehad en hebben taxi gevraagd of hij de bank die het misschien wel zou doen wist te vinden en dat wist hij. Niet dus en na nog wat banken geprobeerd te hebben heeft hij het iemand op straat gevraagd en ons naar die bank gebracht. We hadden afgesproken met iemand met wie Sanne de eerste week van haar tijd in Ghana in huis had gewoond. En hebben we paar uur rond gehangen guinifowl gegeten. Rond 8 uur terug naar het hotel waar we nog een echte maaltijd wilde gaan eten. Maar voor we daar toe kwamen merkte Sanne dat ze haar telefoon kwijt was waarschijnlijk in de taxi laten liggen dus wij bellen, bellen maar werd niet opgenomen. We hadden toch wat eten besteld maar niemand had er zin in dus de rijst voor de volgende ochtend bewaard. Want we wilde rond 6 uur al weg en dan kun je nergens wat ontbijt regelen. Dus ja de volgende ochtend rond 4 uur opgestaan en klaar gemaakt voor de reis naar mole. Onderweg zijn we langs de mistic stone geweest wat een steen was die volgens de verhalen ze 3 keer probeerde weg te halen maar steeds terug kwam waardoor ze de weg niet konden leggen. Je kan er wensen doen etc..
Daarna zijn we naar een hele oude moskee geweest. rond half 11 waren we in national park. waar we nog niet in de kamer konden die zou rond half 2 klaar zijn. We liepen die stomme apen daar ook rond Als je trouwe volger bent van mijn verhalen ken je ze nog wel BABOENS!! Die ons koekjes heeft gestolen en ons super heeft laten schrikken. Toen die weer terug kwam nadat hij de koekjes op had zijn wij weg gelopen. En eten gaan bestellen die we zelf wilde opeten. Toen om 2 uur we gingen kijken of de kamer klaar was bleek het niet zo te zijn. Wij wilde graag zwemmen dus dat zijn we toen maar gaan doen. Rond half 4 wilde we op safari dus toen we om kwart over 3 voor kamer vroegen om ons om te kleden bleek die er nog niet te zijn. We raakte er best gefrustreerd over dus in badkleding naar de plek waar ze de safari’s regelde om te kijken of we uurtje later konden. Bleek niet te kunnen dus snel ergens omgekleed werd wel wat koud en spullen naar receptie brengen waar ze een kamer voor ons hadden maar bleek toen we alles daar hadden neer gezet de verkeerde kamer te zijn. Rond 4 uur konden we toch o safari en dat was helemaal super lekker op het dak van een jeep zitten. Onderweg kreeg Martha telefoon dat er 2 mensen uit haar familie waren overleden en ondertussen ook al begraven wat het allemaal wel weer heel vreemd maakte. Toen we terug waren hadden we nog geen kamer en na wat wachten dan toch. Waar we de rest van de avond hebben rondgehangen. Ow ja tussen door hadden we toch nog een keer Sanne haar telefoon gebeld en werd er OPGENOMEN! Zo raar maar spaken af als we terug in Tamale waren weer te bellen.
De volgend ochtend weer vroeg op om de loop safari te gaan doen en toen hebben we olifanten gezien. En terug naar Tamale. We hadden afgesproken de telefoon op kantoor te halen waar we vies en moe aankwamen(stoffig van de weg) waarna iedereen ons gek aankeek maar we de telefoon hadden. Bij het hotel waar Sanne weer zou gaan slapen nog wat gegeten en toen afscheid genomen van Sanne (die terug naar Nederland is) en zijn Martha en ik weer met de trotro terug gegaan. Ik was pas om 10 uur thuis toen nog douchen en de volgende dag weer werken.
Woensdag bij het weeshuis niet zo veel gedaan vroeg naar huis want kreeg telefoon of ik donderdag met nurses on tour een evaluatie programma wilde mee helpen. Leek me wel leuk dus dat afgesproken. De donderdag ochtend met Ayuma Sadiq en Adiza op de moter naar bongo waar we dan een programma hadden. Ayuma gaf mij de helm maar dat vond de politie die ons onderweg tegen kwamen niet zo goed idee. En na veel gedoe en de helm over te hebben gegeven en een huwelijksaanzoek mochten we toch veder rijden.
Toen onderweg een vrouw overstak zonder om te kijken en wij niet meer konden remmen op de zandweg. Probeerde Ayuma via de berm haar nog te ontwijken maar dat mislukte helaas. En de vrouw keek pas om toen ze al tegen ons aan fietste. Waarna we allemaal omvielen. Gelukkig viel het allemaal wel mee en heb ik alleen schaafwonden en ontzettende spierpijn over gehouden aan dit moter ongeluk. Ayuma had wat meer last die kreeg de stuur in zn buik maar kon nog wel zelf terug rijden. De lampen en spiegels waren eraf en veder viel de moter ook wat uit elkaar maar was nog rijbaar en we zijn allemaal omgekeerd en teug naar Bolga gereden. Waar Ayuma eerst langst ziekenhuis is gegaan en ze mij hebben afgezet bij het station waar ik met de taxi naar huis ben gegaan. Ik kreeg steeds meer last van mijn hand en die raakte ook wat opgezwollen maar dat was de volgend dag ook weer over. Het was super eng maar ben blij dat het hier bij is gebleven en het niet zo erg is.
De volgende dag in het weeshuis waren de kinderen super lief voor me. En werd ik de hele tijd gebeld door iedereen om te vragen hoe het ging. Toch heb ik besloten dat ik vandaag niet op de moter naar Bongo kon door de spierpijn. Ik kan me zelf niet 4 minuten lang vast houden achterop de moter en ga ik volgend week wel weer.
Ik denk dat ik nog best dingen ben vergeten te schijven maar zit is het wel zo beetje het was me een weekje wel.
Tot de volgende keer groetjes Karmilla